آیا تاتنهام با مدال ناقص هم قهرمان واقعی است؟

قهرمانی با طعم مدال ناقص؛ آیا تاتنهام سزاوار این بیاحترامی بود؟
تاتنهام بالاخره پس از سالها ناکامی، به قهرمانی رسید. اما در لحظهای که باید شیرینترین خاطره تاریخ معاصر باشگاه ثبت میشد، اتفاقی عجیب و غیرمنتظره طعم آن را تلخ کرد. در جشن قهرمانی، مدال قهرمانی برای همه بازیکنان کافی نبود! حالا سؤال اینجاست: آیا تاتنهام سزاوار چنین سهلانگاریای بود؟
فتح اروپا پس از ۱۷ سال انتظار
تاتنهام با هدایت آنگه پوستکوگلو، چهارشنبه شب موفق شد با نتیجه ۱-۰ در ورزشگاه سن مامس بیلبائو، منچستریونایتد را شکست دهد. گلی که برنان جانسون در نیمه اول به ثمر رساند، تنها گل بازی بود اما همین یک گل برای قهرمانی کافی بود. با این برد، تاتنهام اولین جام اروپایی خود را بعد از ۱۷ سال بالای سر برد.
هواداران تاتنهام از این برد تاریخی به وجد آمدند. اشک شوق، جشنهای خیابانی و تصاویر احساسی از بازیکنان همه و همه نشان از بزرگی این قهرمانی داشت. اما لحظاتی بعد از پایان بازی، در زمان اهدای مدالها، اتفاقی افتاد که نه تنها عجیب بود بلکه در شأن یک فینال اروپایی هم نبود.
ماجرای مدالهای گمشده؛ سهلانگاری یا بیبرنامگی؟
در جریان مراسم اهدای مدال، همهچیز طبق روال عادی پیش میرفت تا اینکه چهره الکساندر چفرین، رئیس یوفا، ناگهان تغییر کرد. او با نگاهی متعجب و نگران به یکی از مسئولان کنار زمین اشاره کرد؛ مشخص شده بود که مدالها تمام شدهاند!
سه بازیکن اصلی تاتنهام – رودریگو بنتانکور، کریستین رومرو و سون هیونگ-مین – نتوانستند مدال دریافت کنند. سون که قرار بود جام را بالای سر ببرد، این کار را بدون داشتن مدال انجام داد. چفرین در یک حرکت نمادین، آنها را در آغوش گرفت و تبریک گفت اما هیچچیز نمیتوانست نبود مدال را جبران کند.
یوفا چه توضیحی دارد؟
در پی این اتفاق، اتحادیه فوتبال اروپا بیانیهای صادر کرد که بیشتر به یک عذرخواهی رسمی شباهت داشت. در این بیانیه آمده بود:
«مایه تأسف است که در جریان مراسم اهدای جام، مدال کافی روی سکو در اختیار نداشتیم. دلیل این موضوع اختلاف غیرمنتظرهای در شمار اعضای تیم بود؛ چرا که تعداد بیشتری از افراد از جمله بازیکنان مصدوم، در مراسم شرکت کردند و این موضوع از قبل پیشبینی نشده بود.»
یوفا همچنین تأکید کرد که مدالهای باقیمانده بلافاصله به رختکن منتقل شده و به بازیکنان تحویل داده شدهاند.
قوانین یوفا درباره اهدای مدالها
طبق مقررات رسمی یوفا برای لیگ اروپا، تیم قهرمان و نایبقهرمان هرکدام ۵۰ مدال دریافت میکنند. اما تنها ۳۰ مدال در مراسم رسمی روی سکو اهدا میشود و ۲۰ مدال باقیمانده بهصورت جداگانه پس از مراسم تحویل داده میشود.
مشکل از جایی شروع شد که بازیکنان مصدوم و حتی بازیکنانی که نقش بسیار کمی در طول فصل داشتند – از جمله سرخیو رگیلون که حتی یک دقیقه هم بازی نکرد – نیز روی سکو رفتند و مدال دریافت کردند. این موضوع باعث شد سه بازیکن کلیدی در انتهای صف، بدون مدال بمانند.
واکنشها به این ماجرا؛ هواداران عصبانی
واکنشها به این اتفاق سریع و پرحرارت بود. هواداران در شبکههای اجتماعی یوفا را به بیبرنامگی و بیاحترامی به بازیکنان تاتنهام متهم کردند. بسیاری از آنها معتقد بودند که این سهلانگاری میتوانست تأثیر روانی منفی بر بازیکنانی داشته باشد که تلاش زیادی برای قهرمانی کردهاند.
سون هیونگ-مین که لحظه بالابردن جام را بدون مدال تجربه کرد، در مصاحبهاش تنها گفت: «مدال برای من مهم نیست؛ این لحظه را هرگز فراموش نمیکنم.»
آیا این ماجرا روی ارزش قهرمانی تأثیر میگذارد؟
بدون شک، این قهرمانی یکی از مهمترین اتفاقات تاریخ باشگاه تاتنهام است. هواداران سالها در انتظار چنین لحظهای بودند. اما این حاشیه عجیب، باعث شد تمرکز رسانهها از پیروزی شیرین به اشتباه یوفا معطوف شود. حالا به جای ستایش عملکرد تاتنهام، همه درباره نبود مدال صحبت میکنند.
اما از زاویهای دیگر، شاید همین حاشیهها باعث شود این قهرمانی برای همیشه در ذهنها ماندگار شود. تصویری از سون بدون مدال، اما با جام در دست، میتواند تبدیل به یکی از نمادهای وفاداری و فداکاری شود.
جمعبندی؛ یوفا و یک اشتباه غیرقابل دفاع
در دنیای فوتبال حرفهای، جایی برای اشتباهات آماتوری نیست. آنهم در سطح بالایی چون فینال لیگ اروپا. یوفا موظف بود که از قبل برنامهریزی دقیقی داشته باشد. اینکه بازیکنان بدون مدال بمانند، به هیچ وجه قابل دفاع نیست. شاید تحویل مدال در رختکن بتواند کمی از تلخی ماجرا بکاهد، اما تصویر اصلی همان است که میلیونها نفر در تلویزیون دیدند.
تاتنهام قهرمان شد، اما با طعم تلخ بیبرنامگی یوفا. هواداران امیدوارند که این موضوع تکرار نشود و نهادهای بینالمللی دقت بیشتری در اجرای مراسمهای مهم داشته باشند.